کد مطلب:40924 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

يكي از رمز و رازهاي موفقيت امام علي(ع) چيست؟

موفقيت اميرالمؤمنين در ميان مردم، يكي مرهون فصاحت اوست. نهج البلاغه كه از تآليف آن هزار سال مي گذرد، يعني از هنگامي كه به صورت كتاب درآمد هزار سال مي گذرد و از انشاء خطبه ها حدود هزار و سيصد و پنجاه سال قمري مي گذرد، چه در قديم و چه در زمان معاصر مقام عالي خود را حفظ كرده است. يك وقت استقصا كردم از قديم و جديد، از همان زمان اميرالمؤمنين تا عصر جديد و امروز، ديدم همه ادبا و فصحاي عرب در مقابل كلمات اميرالمؤمنين از نظر فصاحت و بلاغت خضوع دارند. گفته اند در مصر در سالهاي اخير براي شكيل ارسلان ـ كه به او «امير البيان» يعني امير سخن ميگفتند ـ جلسهاي افتخاري تشكيل داده بودند، به نام او، به عنوان تقدير و قدرداني از او، كسي كه رفته بود براي شكيل ارسلان سخن بگويد، مقايسه اي كرده بود ميان او و اميرالمؤمنين؛ گفته بود كه اين شكيل، امير بيان و سخن در عصر ماست آنچنان كه علي بن ابيطالب در زمان خودش امير سخن بود. وقتي خود شكيل رفت پشت تريبون، در حالي كه ناراحت شده بود گفت: اين مزخرفات چيست كه مي گوييد؟! من را با علي مقايسه ميكنيد؟! من بند كفش علي هم نمي توانم باشم. بيان من كجا و بيان علي كجا؟! ما در عصر خودمان ميبينيم افرادي با دلهاي خيلي صاف و پاك هستند كه وقتي سخنان علي را ميشنوند، بي اختيار اشكشان جاري مي شود. اين از چيست؟ از زيبايي سخن است. در زمان خود اميرالمؤمنين از اين نمونه ها زياد داريم. راجع به خطبة الغراي ايشان كه ظاهرا در صحرا انشاء كردهاند، نوشته اند وقتي سخنان علي تمام شد، تمام مردم همين طور داشتند اشك ميريختند. مردي است به نام همام؛ از اميرالمؤمنين درخواست كرد كه سيماي پرهيزكاران را براي من توضيح بده، رسم كن. اول حضرت امتناع كردند، و سه جمله گفتند. گفت: كافي نيست، من مي خواهم شما سيماي پرهيزكاران را به طور كامل براي من بيان كنيد. علي(ع) في المجلس شروع مي كند سيماي متقيان را بيان كردن: متقيان شبشان اين جور است، روزشان اين جور است، لباس پوشيد نشان اين جور است، معاشرتشان اين جور است، قرآن خواندنشان اين جور است. (من يك وقت شمردم، يكصد و سي وصف در چهل جمله في المجلس براي متقيان بيان كرده است.) اين مرد همين طور كه مي شنيد التهابش بيشتر مي شد؛ يكمرتبه فرياد كشيد و مرد، اصلا قالب تهي كرد. اميرالمؤمين فرمود: «هكذا تصنع المواعظ البالغه بآهلها» سخن اگر رسا و دل اگر قابل باشد، چنين ميكند.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج 17ـ حماسه حسيني صفحه: 337 ـ 338
شهيد مطهري